ο
νομοσ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ (4808/21) να καταργηθει!
καμια
υποταγη – καμια εφαρμογη των διαταξεων του
Όλοι στην Γενική Απεργία σε ιδιωτικό
και δημόσιο τομέα
Τετάρτη, 6 Απριλίου 2022
Συγκέντρωση 11 πμ, Προπύλαια
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, ο
λαός κι η νεολαία, πολλαπλασιάζονται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελίξεις που παράγει. Στην πανδημία,
που βρίσκεται ακόμα εδώ με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες νέα κρούσματα
καθημερινά, έχει προστεθεί η ακρίβεια, με τις τιμές του ρεύματος, της
θέρμανσης, των καυσίμων, των τροφίμων και κάθε βασικού αγαθού που έχει ανάγκη η
λαϊκή οικογένεια να εκτοξεύονται. Η κυβέρνηση, με την πολιτική της, κάνει ό,τι
μπορεί ώστε οι άμεσες συνέπειες της έξαρσης των ανταγωνισμών, και μαζί της
εμπλοκής της χώρας μας στον πόλεμο, να φορτωθούν στην πλάτη των εργαζόμενων.
Παράλληλα, εκθέτει ολόκληρο το λαό σε νέους κινδύνους, που απειλούν κάθε
πλευρά της ζωής του.
Οι εκβιασμοί, τόσο απ’
την κυβέρνηση όσο κι απ’ την εργοδοσία, δίνουν και παίρνουν. Τα παραμύθια περί
«ανάπτυξης» έχουν δώσει τη θέση τους -πλέον κι επίσημα- στη λιτότητα και τη
φορολεηλασία. Οι εργαζόμενοι βλέπουμε το πενιχρό εισόδημά μας, αποτέλεσμα
πολλών χρόνων τσακίσματος των μισθών και των συλλογικών συμβάσεων, να μειώνεται
μέρα με τη μέρα. Η κυβέρνηση έχει φροντίσει άλλωστε να εξοπλίσει την εργοδοσία
με πολλαπλά όπλα απέναντι στους εργαζόμενους, ενώ συνεχίζει να χτυπάει κάθε
εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα.
Ο νόμος 4808/21, το αντεργατικό τερατούργημα με την
υπογραφή του υπ. Εργασίας Χατζηδάκη που ψηφίστηκε τον Ιούνη του 2021,
αναδεικνύεται ακόμα πιο έντονα στη σημερινή φάση σε καθοριστικό παράγοντα
για την προώθηση της πολιτικής του συστήματος. Το πλαίσιο που θέλει να
διαμορφώσει, με τη διάλυση του 8ώρου, το χτύπημα της Κυριακάτικης αργίας, την
απελευθέρωση των απολύσεων, την ισοπέδωση των εργασιακών δικαιωμάτων, την
ποινικοποίηση της απεργίας και του ταξικού συνδικαλισμού, αποτελεί το έδαφος
για την ενίσχυση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας και την επιβολή συνθηκών
εργασιακού μεσαίωνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
Η κυβέρνηση προχωράει
στην πλήρη εφαρμογή του νόμου, έχοντας ενεργοποιήσει το ΓΕΜΗΣΟΕ και την
πλατφόρμα για τις υποχρεωτικές ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, αναβαθμίζοντας
δηλαδή τους μηχανισμούς ηλεκτρονικού φακελώματος και ασφυκτικού
ελέγχου των σωματείων, των μελών και της δράσης τους. Πληθαίνουν οι δικαστικές
αποφάσεις που βγάζουν απεργιακές κινητοποιήσεις «παράνομες», με βάση τις
απαιτήσεις και τις προϋποθέσεις που προσθέτει ο νόμος ως εμπόδια για την
προκήρυξη απεργίας. Πολλαπλασιάζονται οι μαζικές, εκδικητικές απολύσεις,
με δεδομένο ότι ακόμα κι αν κάποια στιγμή στο μέλλον κριθούν άκυρες, ο νόμος
Χατζηδάκη επιτρέπει στον εργοδότη να «καθαρίσει» με μια πρόσθετη αποζημίωση (κι
αυτή υπό την αίρεση των «οικονομικών δεδομένων» του εργοδότη), χωρίς πια την υποχρέωση
καταβολής των μισθών υπερημερίας και επαναπρόσληψης. Η απόλυση όλων των
εργαζόμενων στα Πετρέλαια Καβάλας, που προχώρησαν σε επίσχεση εργασίας
απ’ τις αρχές της χρονιάς, αλλά και η απόλυση όλων των εργαζόμενων στη ΛΑΡΚΟ,
που σχεδιάζεται προκειμένου η επιχείρηση να χαριστεί σε ντόπια και ξένα
αρπαχτικά, αποκαλύπτουν το μέγεθος της ασυδοσίας, την αφαίρεση κάθε ίχνους
προστασίας των εργαζόμενων, που φέρνει αυτός ο νόμος. Είναι, δε, εικόνα από
το μέλλον που σχεδιάζουν για όλους τους εργαζόμενους, σε όλους τους
κλάδους.
Την ίδια προοπτική
υπηρετούν οι αλλαγές που προωθεί το υπ. Εργασίας και στον ΟΑΕΔ. Ακόμα
μεγαλύτερος περιορισμός των δικαιούχων του επιδόματος ανεργίας, ακόμα λιγότερες
παροχές για τους ανέργους. Σκοπός του υπουργείου είναι να εκμηδενίσει
οτιδήποτε προστατεύει, έστω και στοιχειωδώς, τους ανέργους από την απόλυτη
εξαθλίωση, αυξάνοντας ταυτόχρονα τους εκβιασμούς με τους οποίους είναι
αντιμέτωποι και όσοι δουλεύουν ακόμα. Γνωρίζοντας ότι και μ’ αυτόν τον τρόπο
ψαλιδίζει τις όποιες διαθέσεις διεκδίκησης μισθών και δικαιωμάτων απ’ τη μεριά
των εργαζόμενων. Γνωρίζοντας επίσης ότι οι περιπτώσεις των «προβληματικών
επιχειρήσεων», μέσα στο καθεστώς γενικευμένης κρίσης που διαμορφώνεται, θα
γίνουν πολύ περισσότερες και θα προκαλέσουν κύματα μαζικών απολύσεων.
Μπροστά στα τεράστια
προβλήματα που συσσωρεύονται, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες εξακολουθούν να αδιαφορούν.
Έχουν αφήσει τους εργαζόμενους στη μοίρα τους, απρόθυμες ν’ αναλάβουν
οποιαδήποτε πρωτοβουλία αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική και διεκδίκησης
καλύτερων όρων για τους εργαζόμενους. Κάτω από την πίεση των εξελίξεων,
αποφάσισαν την 24ωρη γενική απεργία στις 6 Απρίλη, κάνοντας ταυτόχρονα ό,τι
περνάει από το χέρι τους για να την υπονομεύσουν. Η μέχρι τώρα στάση τους έχει,
άλλωστε, ήδη δείξει τις πραγματικές τους διαθέσεις, που βρίσκονται πολύ μακριά
απ’ τις ανάγκες των εργαζόμενων.
Στο μέτωπο της πανδημίας,
ανέχτηκαν τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση τη διαχειρίστηκε, αλλά και την
αξιοποίησε για να προωθήσει την αντεργατική πολιτική. Στο μέτωπο της ακρίβειας
και της φοροληστείας, αναμασούν την προπαγάνδα περί «αντοχών της οικονομίας»
αγνοώντας τις αντοχές των λαϊκών οικογενειών, ενώ δεν πήραν απόφαση για απεργία
ούτε για τον προϋπολογισμό. Στους εργατικούς αγώνες που ξέσπασαν όλο το προηγούμενο
διάστημα, δεν έκαναν το παραμικρό για την ανάδειξη, το συντονισμό, την ενίσχυση
και τη σύνδεσή τους με τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Σχετικά με το νόμο
4808/21, αφού είχαν υπονομεύσει τον αγώνα πριν την ψήφισή του, επιδιώκουν
να περάσει «στα ψιλά» η πλήρης εφαρμογή του, μαζί με τη δική τους υποταγή, γι’
αυτό και κάνουν σαν να μην υπάρχει, αντί να τον αναδείξουν ως αυτό που
ήταν και παραμένει: επιλογή στρατηγικής σημασίας για την κυβέρνηση και
το καπιταλιστικό σύστημα που υπηρετεί, όχημα διάλυσης των εργασιακών και
συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, εμπόδιο για τους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες.
Γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν το αντίστοιχο καθήκον: τον αγώνα για την πλήρη
κατάργησή του.
Ο αγώνας ενάντια στον
πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας μας, ενάντια στην ακρίβεια και τη
φορολεηλασία του εργατικού εισοδήματος, για αυξήσεις στους μισθούς
ώστε να καλύπτουν τις ανάγκες, για συλλογικές συμβάσεις, για πλήρη
κάλυψη των ανέργων, είναι αγώνας των ίδιων των εργαζόμενων. Ανεξάρτητα και
κόντρα στις διαθέσεις των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, οι εργαζόμενοι
είμαστε αυτοί που καλούμαστε και πρέπει να δώσουμε την απεργιακή μάχη στις 6
Απριλίου. Βάζοντας τις εργατικές ανάγκες και τα λαϊκά δικαιώματα μπροστά.
Και αναδεικνύοντας το στόχο της κατάργησης του νόμου 4808/2021 σε κοινό στόχο
για όλους τους εργαζόμενους. Ενάντια στην κατάργηση του 8ώρου, την απλήρωτη
δουλειά, τις απολύσεις, την πλήρη υποταγή της ζωής μας στις ανάγκες της
εργοδοσίας. Ενάντια στην ποινικοποίηση της συλλογικής δράσης, το χτύπημα του
δικαιώματος στην απεργία, τη διάλυση του ταξικού συνδικαλισμού.
Αγώνας για την κατάργηση του νόμου
Χατζηδάκη (4808/21)
Καμιά υποταγή – καμιά εφαρμογή των
διατάξεών του
Κάτω τα χέρια από το 8ωρο και τις
εργατικές κατακτήσεις
Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, την απεργία
και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου